‘గాజు’ !- ఆంటోనీ చెకోవ్ కవిత

చూడూ చంద్రుడు మెరిసిపోతున్నాడని నాకు చెప్పకు
ముందు నాకు విరిగిన గాజు ముక్క మీది మెరుపుని చూపించు
పిడుగు పాటుకి గాజు పగిలినప్పటి శబ్దం ఎంత భయం కలిగిస్తున్నది?
విరిగిన కాంతితో వెలిగిపోయే గాజు ముక్కల అవశేషాలు చెల్లచెదురైనాయి.
నేను కార్చే రక్తపు కన్నీళ్ళతో నా పిడికిలి పచ్చిగా ఉంది!

విరిగిన గాజు రంధ్రం నుంచి చిక్కని నలుపు పాకుతూ బయటకు వస్తూ ఉంది.
పోటెత్తిన వరద లాంటి దడ దడ లాడించే పిచ్చి వర్షం వణుకు పుట్టిస్తున్నది!
నా మునివేళ్ళు నొప్పితో పచ్చిగా నీలంగా మారుతున్నాయి.

ఆ తుఫాను రాత్రి నేను ‘ కుక్క’ అనే రూపకాన్ని కాలితో తన్నేాశాను
కుక్క కాటు తుఫాను కంటే కూడా ఘోరంగా ఉంది!
చర్మం మీద దద్దుర్లతో గది బయట నిలబడి
ఏదో తొందరలో ఉన్నాను!
గాజు కన్ను చంద్రుడు దుఃఖంతో నిండిన నా మనసుని ప్రతిబింబిస్తున్నాడు.
ఇక నా కన్నీళ్లను తుడిచే రుమాలు ఎప్పుడూ నాతోనే ఉంటుంది
ఎందుకంటే నేను పగిలిన గాజును మరిచిపోకుండా..
అవును..పగిలిన గాజును మరిచిపోకుండా అది గుర్తు చేస్తూ ఉంటుంది!

తెలుగు: గీతాంజలి

(ఈ రోజు రష్యన్ మహా రచయిత ఆంటోనీ చెకోవ్ 155వ పుట్టిన రోజు సందర్భంగా)