ప్రతినిధులలో ముస్లిం నాయకులను చేర్చడం, బీజేపీ దేనికైనా సిద్ధపడుతుందనడానికి సంకేతం..

భారతీయ పక్షాన వాదించడానికి పంపాల్సిన ప్రతినిధుల బృందాలలో ముస్లిం భాగస్వామ్యం అవసరం అనే అవసరాన్ని ఒకప్పుడు మెజారిటీవాద పాలకులు తోసిపుచ్చారు.

అధికార బీజేపీకి పార్లమెంటులో, కేంద్ర మంత్రిమండలిలో ఒక్క ముస్లిం ప్రతినిధి కూడా లేరు.

గత దశాబ్దంలో, ముఖ్యంగా కేంద్రంలోనూ, వారు పాలించే రాష్ట్రాలలోనూ “జాతీయవాదులు” అవలంబించిన రాజకీయాలు హిందూ ఏకీకరణలో దృఢంగా పాతుకుపోయాయి.

పశ్చిమ బెంగాల్‌లోని సువేందు అధికారి వంటి ప్రముఖ నాయకులు పార్టీకి ముస్లింలు అవసరం లేదని, వారు బీజేపీకి ఓటు వేయనంత కాలం వారి ప్రయోజనాల కోసం పనిచేయకూడదని అభిప్రాయపడ‌్డారు.

మధ్యప్రదేశ్‌లోని ఒక మంత్రి కల్నల్ సోఫియా ఖురేషిని “వారి సోదరి” అని అన్నారు. అంటే పాకిస్తాన్‌లో దాగి ఉన్న ఉగ్రవాదుల సోదరి అని పిలిచారు. బీజేపీ పార్టీ ఇంకా అతనిపై చర్యలు తీసుకోలేదు. కోర్టు మాత్రమే సుమోటోగా దీనిపై విచారణ చేపట్టింది.

తన బాస్ నరేంద్ర మోడీలా మాట్లాడటానికి బదులుగా, ఉపన్యసించగల హోంమంత్రి అమిత్ షా జూన్ 1న పశ్చిమ బెంగాల్‌లో జరిగిన ఒక ర్యాలీలో మాట్లాడుతూ తృణమూల్ కాంగ్రెస్ నాయకురాలు, ఆ రాష్ట్ర ముఖ్యమంత్రి మమతా బెనర్జీ తన ఓటు బ్యాంకును నిలుపుకోవడం కారణంగానే ఆపరేషన్ సిందూర్‌కు మద్దతు ఇవ్వలేదని, ముస్లింలు పాకిస్తాన్‌పై సైనిక చర్యకు అనుకూలంగా లేరని సాకు చెప్పారని పేర్కొన్నారు.

అయినప్పటికీ, పాకిస్తాన్‌‌కి వ్యతిరేకంగా భారతదేశం వ్యవహరించిన తీరులో న్యాయం గురించి ప్రపంచవ్యాప్తంగా దేశాలను ఒప్పించే విషయానికి వస్తే, విదేశాలకు పంపిన ప్రతినిధుల బృందాలలో ముస్లింలు భాగం కావాలని మోడీ-షా పాలన అర్థం చేసుకుంది.

నామినేటెడ్ సభ్యుడు గులాం అలీ ఖటానా తప్ప, బీజేపీలో ముస్లిం సభ్యులు ఎవరూ లేకపోవడంతో, భారత్ పక్షాన వాదించడానికి ప్రతిపక్ష పార్టీల నుంచి పదిమంది ముస్లిం సభ్యులను తీసుకురావడం గురించి తప్ప మోడీ- షాలు మరేమీ ఆలోచించలేదు.

దీనినే చాణక్య నీతి అంటారు..

భారత్ తరఫున విదేశాల్లో ప్రాతినిధ్యం వహించాలని కేంద్రప్రభుత్వం అడిగినప్పుడు, ఈ దేశభక్తిగల భారతీయులు ఆ పనిని తిరస్కరించలేదు. అయితే ఈ గొప్ప బాధ్యత కోసం తమ సభ్యులను నామినేట్ చేసే ప్రజాస్వామ్య హక్కును తమకు ఇవ్వకపోవడంతో ఆయా పార్టీలు న్యాయంగా బాధపడ్డాయి.

ఈ విషయంలో ప్రతిపక్ష సభ్యులు పార్టీకి ఉన్న ప్రత్యేకాధికారాన్ని పక్కన పెట్టడం సరైనదా కాదా అనేది రాబోయే రోజుల్లో పార్టీ అంతర్గత సమస్యగా మారుతుంది.

కానీ ఇక్కడ విషయం ఏమిటంటే, భారతదేశం పక్షాన వాదించడానికి పంపబడే ప్రతినిధుల బృందాలలో ముస్లిం భాగస్వామ్యం అవసరం అనే అవసరాన్ని ఆనాటి మెజారిటీ పాలకులు దాచిపెట్టేశారు. ముఖ్యంగా సందేహం లేకుండా తనకు మద్దతుగా ముందుకు వస్తారని భావించిన దేశాల నుంచి కూడా ఎటువంటి స్వీయ ప్రకటనలు లేకపోవడంతో భారత్‌కు రాయబారం తప్పనిసరైంది.

కాబట్టి, బీజేపీకి తన సొంత ముస్లిం ప్రతినిధులు ఎవరూ లేకపోవడంతో, పాకిస్తాన్ ప్రేమికుడిగా మితవాద సోషల్ మీడియా ట్రోల్స్ ద్వారా పదేపదే తిట్టబడిన అసదుద్దీన్ ఒవైసీతో సహా ఇతర పార్టీల ముస్లిం నాయకులను పిలవడానికి బీజేపీకి మరో మార్గం లేకుండా పోయింది.

పాకిస్తాన్ “విఫల రాజ్యం”తో పోలిస్తే, మితవాద మతతత్వవాదుల నోటి దురుసుతనం తనకు కలిగించిన బాధలను పక్కన పెట్టి భారత రిపబ్లిక్, దాని షరతులతో కూడిన విలువల కోసం వాగ్ధాటితో మాట్లాడిన ఓవైసీకి ధన్యవాదాలు.

ఆ సాక్షాత్కారం ఒక శతాబ్దం క్రితం ఆర్‌ఎస్‌ఎస్‌ స్థాపించబడినప్పటి నుంచి మతతత్వ మితవాద రాజకీయాలను రూపొందించిన చోదక థింక్ ట్యాంకులలో ఏదైనా గణనీయమైన, దూరదృష్టి గల పునరాలోచనకు దారితీస్తుందా?

ఆ సంస్థ అధిపతి ఇటీవల హిందూ ఐక్యతకు పిలుపునిచ్చి, “హిందూ రాష్ట్రం”ను “ఈ భూమికి సంబంధించిన శాశ్వత సత్యం”గా పేర్కొన్నాడు. కాబట్టి ఈ ప్రశ్న తీవ్రంగానే ఉంది.

స్వదేశంలో, విదేశాలలో బీజేపీ విభిన్న ప్రమాణాలు..

ముస్లింలను చెడుగా చూస్తున్న భారతదేశం తరఫున మాట్లాడటానికి, అధికారిక ప్రతినిధులతో ఉత్సాహంగా వెళ్ళిన పది మంది ముస్లిం నాయకులు ఇప్పుడు ఆ చిక్కుముడిపై ఏ మధ్యవర్తిత్వాలను నెరవేరుస్తారనేది కూడా అంతే ఆసక్తికరంగా ఉంటుంది.

విదేశాలలో దేశభక్తి ముఖాన్ని ప్రదర్శించడానికి రూపొందించిన ఐక్యతను ప్రతిబింబించడానికి బీజేపీ భారతదేశం అంతటా ఇలాంటి ప్రతినిధులను ఎందుకు పంపదు?

విపక్ష పార్టీల నుంచి, ముఖ్యంగా ముస్లింల నుంచి వచ్చిన నాయకులు మోడీ, షా ల నుంచి దీనిని డిమాండ్ చేస్తారా? వారు అలా చేస్తే, అలాంటి సూచనను స్వదేశంలో ఏ కారణాలపై తిరస్కరించవచ్చు?

ప్రతిపక్ష నాయకులు పోషించిన పాత్ర ఎంత ప్రశంసనీయం అంటే, వారి కొన్ని జోక్యాలలో, వారి మధ్యవర్తిత్వపు ఎజెండాగా ఏర్పడిన కొన్ని అంశాలపై, నిస్సందేహంగా జాతీయ ప్రయోజనాలకు సంబంధించిన అంశాలపై గతంలో రికార్డు పూర్వకంగా చెప్పిన దానికి విరుద్ధంగా వారు ఉల్లాసంగా స్పందించారు.

వారిని విదేశాలకు పంపిన వారు ఇప్పుడు స్వదేశంలో లౌకిక పునర్నిర్మాణం కోసం వారి విజ్ఞప్తి నుంచి తగిన గుణపాఠాలు తీసుకుంటే ఇది ఒక కీలకమైన క్షణం అయ్యేది కాదా?

అనువాదం: ప్రత్యూష

వ్యాస రచయిత బద్రి రైనా ఢిల్లీ విశ్వవిద్యాలయంలో బోధించారు.